Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
-aga
aáztu
abarka-galtza
abémaria
abíxau
adári
adárzabal
afari
agiñéko miñ
agún
aidézko buélta
Aingeruzar
aitta-mosu
Aitzian jaiotakuak aitzian nai
áixkora-bégi
aize-zúlo
akábatzaille
akostunbrau
álanbre
albista
aldats
aldrebeskeríxa
Algódonera
alkóndara
alpérra izan
amabíko-áundi
ama puntáko
ámen
amoríxo
anaiérdi
andérotza
anezka-etxe
ánjelus
ankámiñ
ansuategi bedar
ántz
aokára
apáldu
ápelo
apreetero
ar
aramaittako
arátuste lóra
arbola-perretxiko
ardiérren
area
árgi
argízai-tánta
arka
arlóte
árnika bédar
árra
arrakalada
arrantxéro
arrasto
arráza
arrézkero
arrímu
arroskara
artakutxa
artatxóri
árto
artz
asétu
áspa
astápotro
astoéme
astúa átzeraka baiño térkuaua izan
áte
atetxákur
atxbítarte égoe
atzbizar
átzeruzka
aundiguráko
aurrebero
áusi
autségun
áxaxa
azátz
ázkar
azpíjan
Ázula
bagill
bajáda
bakóitza
balío izan
banátu
barbantzu
barkátu
barregúra
bárriz
basakatu
basoerdi bat jo
basúrda
bázkai
bedar errailla
beéko su
begirátu
Béizu
belárriko miñán bédar
belozidáde
béndian
berákatz
bérba eiñ
berdéxka
berendixa
berótu
besarte
betekára
bezéro
biarréko
biderátu
bigunkerixa
billotx-adári
birbikiñ
birraldátu
bíur
bizibíde
bizixa
blásta!
bolátoki
bordau
bostéun
bragáu
bríst eiñ
buérda
burdi-burpill
burdiña-salda
burpil-zorrotz
búrtol
buruirítzi
bústi
buztingórri
danbatéko
dardáizu, -o
déittu
denunzíau
desezaun
despístau
diábru
diplomátiko
dispárau
Donostía
drau
dúnba
ebali
ederráldi
edúr-bóla
egaletako zulo
egitteko txokolate
egostura
egur-zan
eju-ejuka
eldúleku
elórrarantza
emezortzi
endemas
enpaiñuz
entiérru -o
épel
érako
erbásanta
erdibíttu
erei
erlátegi
ernári
érpill
errazoi
errédittu
errégu
errekondo
errementáritza
erréparto, -u
erretírau
errezil sagar
errobéro
errópaje
érruki
esámiñ
éskaillu, -o
eskax
éskiña
eskribídu
eskúlan
eskusóka
esné-arro(n)ka
espálda
esplíkau
este-áundi
estrapelísta
eta
etxáflero
etxe-kakatsu
etzan
éun
euri-arrara
éuskerazko dántza
ezaugárri
ézer
ezízen
ezkonsári
ezpáta
ézten
fáltso, -u
fátu
fijo
flámenka
fraille-berbeta
Frantzía Euskál
fúbol
fusturi
gabon-éske
gáiñera
gaizkittu
galda-burdiña
galípot
ganau-soka
ganórabako
garbántzu
garí-ébaitze
garlopa
garróte
gáubela
gaztaimámiñ
gaztekeríxa
géldi
gertáu
gibélurdiñ
gíro
gizen-fáltsu
gobérnante
goibel
goldátu
gonazále
gordáillu
gorriñ-egualdi
gosétu
gramilla
gubi
gustáu
ibilláldi
idolika
igárri
iguinddu
ikastáille
ikúrriñ
il-draun
illentxa
il-píxu
indarrétxe
inguletadora
íntxaur
-iñéro
io
ipurdíko
ipurtokértu
iráun
íriñ
irúdi
irutxikíko bótilla
ítto
itxe
itxúrabarik
itzulikaldera
ixípula
ixúrtu
izéntau
izpíttu
jabóndu
jakíntsu
janóntzi
játor
jazman
Jesusén Bíotz
joán dan
jórra
juanikóte
justútu
kaiñabéra-sáill
kakaíñan
kakáume
kalbóso
kale-txákur
kamioe, -i
kángrena
kanpókalde
kántzer
kaporal
karákter
kareauts
karlistói
karraztarro
kartonérixa
kaskára-bátze
kastataráko
katanárru
katon
kaxk
kejóso, -a
kilikilitsu
kintáda
kirikíxo
kizkúrtu
kobardétu
koipétu
koláda
komante
konbéstante
koniflóra
konprómiso
kontrabísta
kontulári
kórba
korríente
koskábillo bédar
kóta
kriaútza
kuartonérixa
kukuka ibili
kunplídu
kurutzai
lábaiña
labore-úrte
laiñeza
láko
lánga
lanzúrda
laratz
larre motxian azittakua izan
lástazao
láuko
léen
leká-pátata
lepámotz
lera-zapata
Lezárrisoro
limari
lior-lában
litxatu
llána
lokámux
lorabotatzaille
lotsábako
lubera
lur-auts
lurtári
maáts-bátze
maikára
maittásun
máketo
malapartáu
mamarro
mangáu
mántxa
marikoi
markí-mádari
martinetero
mastíkau
mátxet
maxkar
mekáuben!
méndi
menpeko
merketári
mezia (edo errosaixua) esan
Miláitos
minéral
míra eiñ
mittei
modútu
moldiatzaille
móro
mostu
motxárda
múgarri
murríztu
mutilgázte
mútxo
nagíttu
napar-jénte
narrúta
Nebereta
negu-mútil
nerbióso, -a
néure
nóiznai
norbéra
nun ero nundik
obéto
ode-tóntor
odól-juan
ógi
ogí-zati
óilloki
oinguan
óittu
okéla
ola
óluts
ondóez
oneratu
oostu
ordáinddu
orduraiño
orko izena
orren baten
órtik
oskarbittu
ostéra
óta
otsáill
ótzan
paatxa
Pagobedeinkatu
palángana
panpana jo
papuztu
parézer
párte
pasára
Paskúa Udaberríko
patérnoster
páxa
pélota
perdígoi
perretxíku, -o
petenáda
pika -jungura
pikúluze
pinplau
piñu-koko
pipi
pitxí lora
plania pasau
plé éindda
póltsa
pórru
pótaje
potróso
praille
prepáratibo
príntzesa
promésa
pulmoníxa
púntero
púsillo
putzustel
raréza
rékto
sáale
sai
sakáu
salbákonduto
sáltsa
San Juan
San Markos
Santikúrutz
sarden
sartúera
sasóe, -i
satísfetxo
segámaillu
sei
semínaixo
sentímentu
seto
sínfalta
situazíño
soiñu txiki
solómo
sorbéltz
sortu
suarka
suberte
sugan
súr-motz
sutái
tablóe, -i
taka-taka
tanganillo
tária
tati!
teillátu
tenple onekoa edo txarrekoa izan
térzeran
tínta
tirízi
tití-púnta
tolósa bába
topalan
tortéro
tragáu
trankílddu
tremendo
tringo
triskazíño
tróntzo
trunboe
tutulu mendi
txakurkeríxa
txáltxiki
txánpon
txapláta
txarri bédar
txarrítta
txatxuáldi
txibixa
txilbor
tximoso, -a
txingorráda
txipili-txapala
txirlora
txirritola
txístu
txitxi-potxuetan jardun
txolet
txori-káka
txortalári
txukúndu
Txutxúrra
ugar
ukátu
umémiñ
untau
uráundi
ur-érreten
urkúldu
úrren
urritzézko
urtéko ájuste
usakúma, -e
uts
úztau
ximúrtu
zaborreríxa
zakártu
záltai
zankúrutz
zapatz
zapózta
zarpiau
zártzaro
ze
zélula
zepátu
zerráill, -a
zestokára
ziarbide
ziéntoka
zikiríxo
zink
zirikada
zirrinddára
zopaundi
zorna bédar
zórtzi
zubi-ánka
zuma ságar
zurikeríxa
zurtu
búrtol, búrtola(k). izena. Gurdiaren zoruko eta alboetako oholak.   Las tablas laterales y del fondo del carro. Burtolak jarri burdixai, araetara goiaz eta. Burtolak ipinita burkaja osatzen da.
burtorrazi, burtorrazixa. (d). izena. Burtastoa bere posiziora jasotzeko erabiltzen den tresna. Zien bi egur formia emonda, egur klase gogorra, jeneralmente artia ero pagua, eta gero ari presiñua eitteko gora, burtorrazixa. Don.
burtúel, burtuéla. (d). izena. Burdi-bolantearen erruberaren uztaua. Burdinazkoa, gomazkoa edo bestelakoa. Uztaua dok ori be; meia danian uela. Burdixai, burdi zorrotzai eitte jakok orrekin, ia plantxa dezentia. Da meia baldin bada uela. Don. Mehea baldin bada uel eta bestela uztau, dio, baina segurantzia handirik gabe. Ik. agún, llánta, úztau, uel.
burtxeloka egin. esapidea. "Ganauak buruaz joteko keiñua egin. Sin. jotera egin, adarka egin." (SB Eibetno).
burtxirrínka, burtxirrinkía. (d). izena. Gurdi-zorrotzaren gurpilaren burdinazko uztaua, estalkia. Ik. burdi-zórrotz, txirrinka, úztau.
búrtzill, burtzílla. (c). izena. Burtardatza. Egurra labrau barik dau, geo ipini lurrian, da formia onekin, atxur orrekin, gasta, gasta, gastatzen albo bittatik, ta geo itte ako zean zulua, burtzillana, neurrixak artu ta burtzillan zulua. Jen. Sin. burtárdatz.
búru. 1. buru, burúa. (a). izena. Cabeza. 2. buru, burúa. (a). Norbera: nere burua, bere burua, etab. Arek ondo ezautzen jok bere burua. . bere burúa bóta. (b). esapidea. Suicidarse. Zubittik bera bota zeban bere burua./ Trenai bota zotsan bere burua. ZERI bota, ibilgailuei (trena, autoa) denean. NORA bota, bestela. Bere burua ill ere bai. buru-buru ibilli. esapidea. (Antzuola) "Denen ahotan ibili. Kontu ori buru-buru dabil." (Lar Antz). Sin. bólo-bólo ibili. burúa apúrtu. (a). esapidea. Devanarse los sesos. Ordenadorian burua apurtzen ibilli nitzan atsalde guztia gauza bat asmau ezindda. burúa berótu. (b). esapidea. Calentar los cascos. Lagunak berotu zotsen burua Indiara joateko. burúa erakútsi. (c). esapidea. Nabarmendu.   Hacer ostentación. Bere burua erakustearren iñundienak eitteittue batzuk. burúa galdu. (b). esapidea. Zoratu, zentzuna galdu.   Enloquecer, perder el juicio. Burua ziero galduta ei dauka./ Fulana bategaittik galdu zeban burua. burua jaso. 1. burua jaso. (c). esapidea. Aurrera irten. Taberna orrek burua jaso orduko urte batzuk pasauko die. 2. burua jaso. (c). esapidea. Animoak hartu, adoretu. Andria il jakonetik burua jaso ezindda dabil. Ezezkoetan batik bat. burúa joán. 1. burua joan. (c). Zorabiatu.   Marearse. Lagunduidazu, edozein momentutan burua joaten jata ta; eztakitt tensiño bajua-ero. 2. burua joan. (c). Delirar (hil aurrean, adibidez). Burua be jun jako, galdu jako, ta oso gaizki dago. Don. burúa makúrtu. (b). esapidea. Agachar la cabeza, humillarse. Aura, burua ez makurtzearren kapaz da edozer astakerixa eitteko. buruai bueltak emon. (b). esapidea. Asko pentsatu. Buruai bueltak emun arren etxakixat ze ein ddoten karteriakin. buruan. (c). Poderioz, puruz. Ik. purúan. burúan artu. (b). Memorizar, retener en la memoria. Esan zostan baiña eneban buruan artu aren telefono numerua. Sin. burúan gorde, goguan artu. burúan euki. (b). esapidea. Recordar, retener en la memoria. Oinddio buruan daukat zuen aittajunak esan zostana. Sin. gogúan euki. buruan geldittu. (b). esapidea. BURUAN GERATU. Fijarse en la memoria. Buruan geldittu jatan Egileorren bertsua./ Euruak zenbat balio daben milla aldiz entzun juat, baiña etxatak buruan geratzen. burúan gorde. (b). esapidea. Memorizar. Ik. buruan artu, goguan artu, goguan gorde Ik. burúan artu, goguan artu, gogúan gorde. burúan jarri. (b). esapidea. Ocurrirse, antojarse. Buruan jarri jakon fraille joan bia zebala ta etzeban etsi joan arte. Sin. burúan sartu. buruan lokie izan. esapidea. (Leintz) Zeharo normala ez izan. "Este día de bautizo, los niños de la casa, los vecinos y demás allegados son obsequiados con pan y queso, ya que, de no hacerlo, el niño burúan sartu. (a). esapidea. Ocurrise, meterse en la cabeza. Bein buruan gauza bat sartze jakonian, adios. Sin. burúan jarri. burúko ílletaraiño aspértu. (d). esapidea. Kokoteraino jarri. Aspertu giñan buruko illetaraiño (motxaillekin). Mertz. burúra etorri. (b). esapidea. Venirle en mente, acordarse. Burura etorri jakon guztia esan zotsan./ Etxata burura etortzen aren izena. burúra igo. (b). esapidea. Subirse a la cabeza. Realian jokatzen dabenetik famia burura igo jako. burúra jo. (b). Edanak, batez ere, burura igo edo buruko mina eman. Txakolin asko ez eik eran, orrek burura jote jok eta. burútik (gora) eiñ. dio esapidea. BURÚTIK (GORA) ERÁIÑ. Amorratu eragin, higuindu. Aurtengo udan umiak burutik ein ddoste./ Len ijittuak burutik gora eitten Sin. burúzkainka eiñ. burútik éindda égon. (b). esapidea. BURUTIK JOTA EGON, ENDREDAUTA EGON. Zoratuta egon. Tontokerixa orrek eitteko burutik eindda egon bia da. burútik etára eráiñ. (d). esapidea. Buruan sartutakoa atera. Ezin dotsa burutik etara eraiñ eztala bere kulpia. Ezezkoetan, batik bat. Hilarik, ezin zuela nahita ere erdaraz egin, esateko darabil. Entendidu bai, baiña dana gaixki. «La» esan bia dan lekuan «lo», «lo» esan bia dan lekuan «pe», dana aldrebes. Eta aura eztao burutik etara eraitteik neri burútik joán. (a). esapidea. Ahaztu. Ziero burutik joanda neukan afaixa geunkana. burutik joanda egon. esapidea. Zoro samartuta egon. Ori puxkat burutik joanda dago. búruz. 1. buruz. (a). De memoria. Buruz dazki matrikula guztiak. 2. buruz. (a). Con la cabeza. Baloia buruz jo dau. búruz béra. (a). Cabeza abajo. Buruz bera jausi zan arbolatik. ez búru ta ez ánka. (b). esapidea. Ni pies ni cabeza. Esan dozunak eztauka ez buru ta ez anka. póspoluak baiño búru gutxíao éuki. (c). esapidea. Zentzun gutxi izan. 3. buru, burúa. (a). izena. Memoria, talento, mente, juicio. Eztauka makaleko burua guzti ori buruan eukitzeko./ Azkenerarte etzeban galdu burua. txantxangorrixak baiño buru gutxiago euki. (c). esapidea. Buru gutxi izan. 4. buru, burúa. (b). izena. Cabecilla, jefe. Oixe da PNVko burua. 5. buru, burúa. (b). izena. Unidades, cabezas, espigas... de hortalizas y cereales. Galburu ederrak dare aurten. Artaburu, galburu, azaburu, kipulaburu..., konposatuen bigarren zati gisa gehienbat. Bakarrik ere bai: Aurten letxugak eztabe buruik eiñ. 6. buru, burúa. (c). izena. Cabeza(s) de ganado. Pastore onak eztau esan biar ze buru dauzkan. Don. 7. buru, burúa. (b). izena. Orratz, pospolo, iltze edo gisakoen alde lodia. Burua falta jako ultza oni.
buruarinddu. Sin. arínddu.
burúariñ, burúaríña. (c). adjektiboa. Kaskarina.   Ligero, -a de cascos. Sin. kaskáriñ.
burúaundi.
buruaundixa
© Ezezaguna
1. burúaundi, burúaundixa. (a). adjektiboa. Buru handia duena. Bai pertsonez, bai beste edozertaz. 2. burúaundi, burúaundixa. (d). izena. lanius collurio. Alcaudón. (Txoria) Sin. txinbo pikumotz, txori aundi.
burúauste, burúaustia. (d). izena. Quebraderos de cabeza. Arrezkero makiña bat buruauste emun dau orrek. Aniz. Gutxi entzuna. Sin. burúkomiñ. Ik. burukantsazíño.
buruázur, buruazúrra. (b). izena. Buruhezurra.   Cráneo. Baztarra jo ta ixa buruazurra apurtu neban. Ik. kaskarrázur, káskar.
burúbako, burúbakua. (b). adjektiboa. Burugabea.   Insensato, -a. Ezixozu kasoik eiñ, burubako xamarra da ta.
1. burúbeltz, burúbeltza. (c). BURUBALTZ, BURUBELTX.
burubeltz haundixa
© Ezezaguna
burubeltz aundi. izena. Parus mayor. Carbonero común. Etxazpiko bentanan burubeltza dabill ondarra jaten.
burubeltz buztanluzia
© Migel Mari Elosegi
burubeltz buztanluze, burubeltz buztanluzia. Aegithalos caudatus. Mito. (Saras Hegaz). Txori txikia. burubeltz txiki, burubeltz txikixa. izena. Parus ater, parus cristatus (Saras Hegaz). Txori txikia.
burúbeltz, burúbeltza. 1. burúbeltz, burúbeltza. (c). BURUBALTZ, BURUBELTX.
burubeltz haundixa
© Ezezaguna
burubeltz aundi. izena. Parus mayor. Carbonero común. Etxazpiko bentanan burubeltza dabill ondarra jaten.
burubeltz buztanluzia
© Migel Mari Elosegi
burubeltz buztanluze, burubeltz buztanluzia. Aegithalos caudatus. Mito. (Saras Hegaz). Txori txikia. burubeltz txiki, burubeltz txikixa. izena. Parus ater, parus cristatus (Saras Hegaz). Txori txikia. 2. burubeltz. Ik. órratz búrubeltz.
burubíde, burubidía. (c). izena. Jira, fundamentua, ganora.   Fuste, fundamento. Azelakotxe burubidia dagon etxe aretan./ Orrek azkenian eztabe etarako burubide onik./ Azkenian bi mutilzarrak bakarrik geldittu zien etxian, da burubide txarra./ Ze burubide dabizue, ba?
burú-gánbela, burú-gánbelia. (d). izena. Cabezal de yugo. Uztarri-ganbelia. Buru-ganbelia be esate jakok. Don.
burugiñ, burugiña. (d). adjektiboa. (Eibar) Prudente, previsor, calculador. Burugiña demoniua! Iñork arrapau a! (Etxba Eib).
burúgogor. 1. burúgogor, burúgogorra. (b). adjektiboa. Ikasle txarra, eskola nekez sartzen zaiona.   El alumno que tiene muchas dificultades de aprendizaje. Oiñ espabilauta dago, baiña, txikittan tamaiñuko burugogorra izan zan ori. 2. burúgogor. (b). adjektiboa. Tematia.   Terco, -a, obstinado, -a. Beretik eztozu errez etarako burugogor ori.
burugorri, burugorrixa. (c). adjektiboa. Pelirrojo, -a.