burúgogor

burúgogor. 1. burúgogor, burúgogorra. (b). adjektiboa. Ikasle txarra, eskola nekez sartzen zaiona.   El alumno que tiene muchas dificultades de aprendizaje. Oiñ espabilauta dago, baiña, txikittan tamaiñuko burugogorra izan zan ori. 2. burúgogor. (b). adjektiboa. Tematia.   Terco, -a, obstinado, -a. Beretik eztozu errez etarako burugogor ori.