pujáu

Noiz:og., 04/20/2006 - 16:37, nork:juanmartin
pujámante | pulmóe, -i
pujáu. 1. pujáu. (d). dio aditza. Disputar un objeto de compra: un caserío, un terreno, etc. Uezabak basarrixa saltzeko ipiñi zebanian, errenteruei erriko medikuak pujau zotsen./ Pujau ein jostak. Batek amar eskiñi jao eta bestia etorri albotik eta amaika neuk emungo juat. Pujau ein jostak beixa ero astua. Don. 2. pujáu. (d). dio aditza. Disputar la novia o el novio a alguien. Ia ezkontzera zoiazela Agarreko Patxik nobixia pujau jotsan gure Pelloi./ Ondo ezpok zaintzen, neuk pujaukostat. Ik. pretendídu.