Hiztegia
ta
taka!
tálde
tapa-tapa
tartako
tautík pe
telebisíño
tentétu
tíjera
tíra
titára
tokera
tonto, -a
tórnillo
totxo
tranbil
tráste
tríbuli
tripa-zórri
trónpa
trukáu
tupi
txakillétan
txala eiñ
txángal
txápardo
txarráma
txarri-iltze
txatarréro
txepelkeríxa
txíkita
txíma
txindurrika
txíntxiliz
txirikórda
txirrinka
Txíspas
txitxárra
txókante
txópoi
txorokil
txotxólo, -a
txurínga
taka!
tálde
tapa-tapa
tartako
tautík pe
telebisíño
tentétu
tíjera
tíra
titára
tokera
tonto, -a
tórnillo
totxo
tranbil
tráste
tríbuli
tripa-zórri
trónpa
trukáu
tupi
txakillétan
txala eiñ
txángal
txápardo
txarráma
txarri-iltze
txatarréro
txepelkeríxa
txíkita
txíma
txindurrika
txíntxiliz
txirikórda
txirrinka
Txíspas
txitxárra
txókante
txópoi
txorokil
txotxólo, -a
txurínga
txakillétan. (d). adberbioa. Narrutan. Atzo narrutan ein najuan, ero txakilletan ero, ainbeste izen emuten jako. Don.
Gutxi erabilia. Sin. narrútan.
txákur. 1. txakur, txakúrra. (a). izena. Perro. Ik. jan-txákur, txakurrán sálara joan, perru. Txakurra egon. esaera. "Zital edo haserre egon, edo halakoa izan. Atzo ni etxea jun nitzanian ama zeuan txakurra! Ik. ganau ona egon." (Lar Antz). an be txakurrak ortosik. (c). esapidea. Han ere gauzak hemengo antzera. Alemaniara joan zuan, baiña an be txakurrak ortosik. Sin. an be bábak lekátik. txákur jokátu. (c). esapidea. UNED. Zitalkeriaz edo gogorkeriaz jokatu. Patronatuak txakur jokatu dau UNEDekin.
txakur zarra izan. (c). esapidea. Ser perro viejo. Retegi txakur zarra da.
txakúrra puzten ibilli. (c). esapidea. Aurpegi zikina duten neska-mutikoei zera esan ohi zaie: Zer, txakurra puzten ibilli aiz ala? . txakurrai be emuten etxakuenak jan. (c). esapidea. TXAKURRAK PE JATEN EZTITTUANAK JAN. Gauza eskasak jan.
txakurrai be ez opa. (c). esapidea. Inori ez opa gauza txar bat. Txakurrai be etxat opa nik orduan pasau nittuanak. Sin. otsuai be ez opa. txakurrak dauzka buztanpian!. (c). esapidea. Kopuru hori ez dela diru gutxi adierazten duen esapidea. Milloi erdi gutxi pentsatzen jak? Txakurrak jauzkak buztanpian.
txakurrak pe jan ezinddakua. (c). esapidea. Janezina. Saldia, txakurra(k) pe jan ezinddakua. Mertz.
txakurrán buztanán modúan beti atzian. (c). esapidea. Beti atzean gelditzen direnei esana.
txakurrán fláutia!. (b). interjekzioa. (arrunkeria.) TXAKURRAN BI(B)OLIÑA!. Un jamón con chorreras. «Txakurraren txilibitua», alegia.
txakurran moduan jan. (c). esapidea. Presaka eta aho betean jan.
txakurran putza!. interjekzioa. "Y un cuerno! Sin. txakurran zaunkia!" (Lar Antz). Sin. . txakurrána eiñ. (c). esapidea. TXAKURRÁN MODÚAN SARTU. Hitzik esan gabe sartu jende artera, sukaldera adibidez.
txakurrának eiñ. (c). esapidea. Hacer perrerías. Txakurranak ein jotsen komisarixan.
txakurrának esan. (c). esapidea. TXAKURRAI BE ESATEN ETXAKONAK ESAN. Decir perrerías. Txakurranak esan zittuan neregaittik./ Txakurranak esan jostan kotxia markau notsalako.
2. txakur, txakúrra. (c). izena. Policía, guardia civil. Manifestaziñua asi baiño len an zittuan txakurrak.
3. txakur, txakúrra. (c). adjektiboa. (adierazkorra.) Oso ona, bikaina. Excelente. Pelotarixa txakurra da Oreja./ Kotxe txakurra da Audixa. Baina eguraldiari buruz ari garenean alderantzizko zentzua du, oso txarra, alegia. Egualdi txakurra ein juan Erramu-zapatu egunian.
Ik. eguáldi. 4. txakur, txakúrra. (c). adjektiboa. Izakera zital eta gogorreko pertsona. Déspota, persona intransigente y de mal carácter. Guk lenengo euki giñuan maixua, txakur bat./ Urtetan egonda najak enkargau txakur baten mendian da bajakixat ze dan ori.
5. txakur, txakurra. (Eibar) "Gatillo de armas de fuego. Eskopetian txakurrak sakatuta Ik. katu.
txakur-mútur, txakur-mutúrra. (c). adjektiboa. Aurpegi zital eta serioa. Baita halakoa duen pertsona. Cara de perro. También persona que la tiene. Fijau aiz? kartero barrixak jaukak txakur-muturra./ Detenidu nindduan guardazobilla, alako txakur-mutur bat, joka asi jatan.
txákur amorratu, txákur amorratúa. (b). izena. Perro rabioso, hidrófobo. Txakur amorratuak ainka eindda il zan./ Txakur amorratuan modua kontestau zotsan. Don.k amorruaren gaitzari txakur amorratúa deitu dio (?).
Ik. amorro, -u.
txakur-amórro, txakur-amorrúa. (c). izena. Rabia canina, hidrofobia. Ik. txákur amorratu, amorro, -u.
txakur-éztul, txakur-eztúla. (d). izena. Eztul zakarra. Tos fuerte. Txakur-eztula, eztul zakarra dagonian; katarro-eztul normala. Klem.
txakur-gaitz, txakur-gáitza. (c). izena. Pertsonen gaixotasunen bat. Tumore bat, dirudienez Txakurgaitza esan eitte jako beste bat, tumorren batzuk urtetzen dabela. Don.
txakur míngaiñ, txakur mingáiña. (d). izena. . cinoglosum officinale. Lengua de perro. Lur karetsuetako landare luze xamar honek kirtena eta hostoak ile latzez estaliak ditu eta lore urdin txikle. Li samarrak. Borraja eta larrosarekin batera, hau ere bihotz suspertzailea da, batez ere ardoaz lagunduta.
txakúrraundi, txakúrraundixa. (b). izena. 10 zentimoko txanpona. Perra gorda. Zure kotxiak eztau txakurraundi bat balio.
Ik. díru.
txakúr-toki, txakúr-tokixa. (b). izena. Txakurraren txabola. Caseta de perro. Sin. txakur-étxe, txakúr-txabola.
txakúrtu. (c). da aditza. Lotsagabetu, jenio eta jarrera txarreko bihurtu. Volverse insolente y malhumorado. Len etzan alakua baiña juiziua sartu zotsenetik ziero txakurtuta dago.
txakúrtxiki, txakúrtxikixa. (c). izena. 5 zentimoko txanpona. Perra chica. Aspaldi ezkutau zan txakurtxikixa.
Ik. txánpon. txakur txikixak poltsikuan baiño gutxiao irabazi. (d). esapidea. Landare bat edo abere bat gutxi hazi. Keixa arbola orrek txakurtxikixak poltsikuan baiño gutxiao irabazten jok. Hau esan ohi zuen gure amak pinupean geratutako gerezi-arbola batez.
txakur-záunka, txakur-zaunkía. (b). izena. Ladrido. Etenbako txakur-zaunkia izan da gaur gabian./ Txakur-zaunkak eztoste lotan laga.
txal, txála. (a). izena. Txahala. Ternero, -a. Arra denean IXKO, emea denean BIAE. Txikiari TXALTXO. bosgarren txala izan. esapidea. "Behiak lau erro izaten ditu. Bost txal izaten baditu, bosgarrena goseak. Zerbait banatu eta ezer gabe geratzen bada esaten da, edo, oro har, sobra dagoenarengatik. Ze, bosgarren txalan moduan ni ala?" (Lar Antz). txala eiñ. (c). (lagunartekoa.) Botaka egin. Sin. bótaka. txala eitteko egon. Behia ernari egon.
Ik. ernári.