Hiztegia
ka
kaiñóe, -i
kakálardo
kakáztu
kalderero
kalezátar-batzéille
kána
kanísu
kanpósantu
kapadóre
kapritxóso, -a
karápaixo
karé-mórtero
karnazero
kárrete
kártzela
kaskarráldi
kastétxe
katapardo
katúill
kazári
kera
killár-ítxuski
kintó-bázkai
kirri-korro
klak
kobrámentu
kojéra
kolatz
koménentzia
konbidau
kónorte
kónserba
kontrafabóre jokatu
kóntxilla
kordátu
korroka
kosko
kótxe
kris-kras
kuéba
kukúmarro
kuráu
kurútzegi-sórta
kaiñóe, -i
kakálardo
kakáztu
kalderero
kalezátar-batzéille
kána
kanísu
kanpósantu
kapadóre
kapritxóso, -a
karápaixo
karé-mórtero
karnazero
kárrete
kártzela
kaskarráldi
kastétxe
katapardo
katúill
kazári
kera
killár-ítxuski
kintó-bázkai
kirri-korro
klak
kobrámentu
kojéra
kolatz
koménentzia
konbidau
kónorte
kónserba
kontrafabóre jokatu
kóntxilla
kordátu
korroka
kosko
kótxe
kris-kras
kuéba
kukúmarro
kuráu
kurútzegi-sórta
kastétxe, kastetxía. (d). izena. Hazitarako idiskoak behiak estaltzen dituen lekua, txabola gehienetan. Kastetxia euan Bergaan, Idarretaneko garaje onduan euan kastetxia. Ben. Sin. puésto.
2. kastígau. (d). du aditza. KASTÍAU. Arrak emea estali. Txakur, koneju eta horrelako abereez, batik bat. Cruzar, cubrir, tratándose de ciertos animales. kastigau dau, norberaren ekimenez denean.
kastígu. 1. kastigu, kastigúa. (a). izena. Zigorra. Castigo. Zuen kulpiagaittik danoi kastigua emon dosku maixu mozolo orrek.
2. kastigu, kastigúa. (c). izena. Prenda, en los juegos infantiles. Jokuan, erozeiñ jolasetan galdu dabelako zeoze ipintzen bajako, ba kastigua, alako kastigu. Don.
kastíllano, kastíllanua. (b). izena. Erdalduna, espaineraz egiten duena, nahiz eta andaluza edo naparra izan. Castellano, español. Kastillano batekin ezkondu zan./ Kastillanuen zera ba, juramentua ta zera ta. Don.
Gailegoei normalean gaillego.
kastíllerri, kastíllerrixa. (d). Castilla. Or Kastillerixan-da goizian aguardinttia erateko usadixua jaok. Don.
kástillo. 1. kástillo, kástillua. (b). izena. Castillo. 2. kástillo, kástillua. (c). izena. Enborrez edo zerrategiko oholez egindako pila txukuna. Egundoko kastilluak egoten zittuan Okandi aurrian./ Kastillo bat ero bi eukitzen giñuzen, baiña ziero sekatu artian gutxi; urtian zentimetrua sekatu behar dau natural sekatzeko. Benito. Oholak lodian zentimetroak beste urte egin behar omen ditu gazteluan, natural lehortzeko.
katáe, -i,, katáia. (b). izena. KATE. Cadena. Kataia apurtu ta oillo guztiak arrapau zittuen./ Zelako katae politta daukazun. Ik. katanlótu, katanzíri. kataian dagon txakurran moduan. (c). esapidea. Aztoratuta eta zalapartaka. Kataian dagon txakurran moduan jarri jatan.
kate motzian lotu. (c). esapidea. Hurbiletik zaindu. Aspadixan andriak kate motzian lotuta jaukak.
katamarrán. (b). adberbioa. Gateando. Gure txikixak ikasi dau katamarran./ Katamarran ein neban azkenengo kilometrua.
katamíxar, katamixárra. (b). izena. Urtxintxa. Kolore nabarrekoari, bereziki; gorrixkari Katamixarrak izaten dittuk, bi kolore dittuk, bat nabarraua dok, da beste bat gorrixaua; oni katagorrixa, da nabarrai katamixarra. Don. Ik. katágorri.
katanlótu. (d). du aditza. KATENLOTU. Gurpila katez lotu bueltarik ez emateko moduan utziz; aldapa behera handiak jaisteko egin ohi da. Atar las ruedas del carro para que éstas no giren, y así poder bajar cuestas pronunciadas arrastrando las ruedas. Burdixa kargau bia danian geldi egoteko sartu zirixa, da geldik burdixa. Katanlotu. Au kargatzen daonian sartzen zan ortik zirixa (goittik bera ganauak), ta klao, bueltaik ezin zeban eiñ au jote zebalako, arasia. Katanlotu esate jakon, da orri katanzirixa. Don.
komentario 1 katelotúan. (c). adberbioa. Katanlotuta. KATELOTUAN IPI Ik. katanzíri, lior-lában.