zúrrut
zúrrut, zurrúta. (b). izena. TXURRUT. El beber, la afición al beber. Ari be majo gustatze jako zurruta./ Illuntzero zurrutian ikusten dot.
zúrrut eiñ. (b). du aditza. (adierazkorra.) TXURRUT EIÑ. Edan. Arrautza irakinak zurrut egiten dira eta ez edan. Don.ren arabera ura edo ardoa, ostera, edan, ez zurrut. Ardaua ta orrek gauza orrek eran. Zurrut esnia, ero artu nai eztaben gauza bat ume bati, manzanillia artu erain biar bajako, “ala, zurrut eiñ manzanilla ori”. Don.
zúrrut eta zúrrut. (b). esapidea. (adierazkorra.) Edan eta edan. Atsalde guztia zurrut eta zurrut pasau dou.