zótz

zótz. 1. zotz, zótza. (b). izena. Makila zati txikiak, sua pizteko eta balio dutenak.   Palitos que valen para encender el fuego, por ej. Ekarrizu zotz batzuk sua pizteko. Zenbaitek «palillo» esateko ere badarabil, baina honetarako pálillo esaten da normalean. Errementarixan etxian zotza burduntzi. esaera. Ofizio batekoak bere ofizioko abilezia edo erreminta etxean falta. zotza baiño iarraua izen. esapidea. Oso iharra izan. (Lar Antz). 2. zótz eiñ. (c). aditza. Zozketa egin.   Echar a suertes. Leno kostunbre aundixa zuan ba ola junta bat ero zanian da, zeiñi ze urtengo jaon ero, aginpide ero, zera, ba, zotzak eiñ aundixauak eta txikixauak eta lelengotik esanda aundixa urtetze jakonai au ta bestiai bestia, ba, zotz eittia. Klem. 3. zotz. Ik. mekauben zotz.