záunka
záunka, zaunkía. (a). izena. Ladrido. Txakur zaunkia izan da gau guztian.
záunka. (a). adberbioa. JAUNKE (ARAM.), ZAUNKAZ, ZAUNKAKA. Zaunka egiten. Ladrando. Txakurra zaunka dago./ Zaunkaz pasau dau gau guztia.
záunka eiñ. (a). du aditza. Ladrar. Gure txakurrak erozeiñi eitten dotsa zaunka. Sin. jaunke. zaunka-berba eiñ. (c). esapidea. Zakar berba egin, txakurren modura. Neri ezidazu zaunka-berbaik eiñ, belarrondoko bat artu nai ezpozu.