zast!
zast!. (b). onomatopeia. ZASTA. Gauza zorrotz bat sartzearen onomatopeia. Onom. de meter un objeto afilado. Sillan jartziaz bat, zast, orratza sartu jata ipurdittik. Ik. txasta eiñ. zasta-zasta. 1. zasta-zasta. (c). onomatopeia. Gauza zorrotz bat sartzearen onomatopeia. 2. zasta-zasta. (c). onomatopeia. (lagunartekoa.) Larrujotzearen onomatopeia. Kotxe barruan jo jotsan zasta-zasta. zísti eta zásta. (c). adberbioa. Akulua edo punta zorrotzeko zerbait behin eta berriro sartzen. Moskito demoniuak dabitz zisti eta zasta.