negáu
negáu. 1. negáu. (c). du aditza. Ukatu emandako hitza edo egindako tratua. Negar la palabra dada o el compromiso adquirido. Gauza bat ainddu lenengo ta gero ezetz esaten danian, negau. Klem./ Negau eitten dau dirua laga notsana. Sin. ukátu. 2. negáu. (c). da aditza. Ukatu zerbait egitera. Negarse a algo. Juezana presentatzera negau zan. Sin. ukatu. 3. negáu, negáua. (b). adjektiboa. Zerbaiterako balio ez duena. Negado, -a. Ondo negaua da kantuan./ Txofer moduan negaua da. ZERTAN negaua, batik bat.