muturrálde

muturrálde. 1. muturrálde, muturraldía. (c). izena. (adierazkorra.) Usase, referiéndose a personas, siempre con sentido peyorativo: mala cara, mayormente. Gaur goizian bazeukan muturralde bat. Eztakitt ze ibili zan atzo./ Bueno i, neri ez idak muturralde ori ipiñi. 2. muturrálde, muturraldía. (c). izena. Abereen mutur ingurua.   La zona del hocico de los animales. Txakurrak muturraldia urratuta ekarri dau.