méta

© Asier Sarasua
© Asier Sarasua
méta, metía. (b). izena. Belar, garo, gari... pila konikoa.   Montón cónico de hierba, haces de trigo, etc. Aiziak metia bota dau./ Sapaixa beteta daukau ta metak ein biakoittugu zelaixan.. Batzuentzat denak dira metak, baina Bergarako leku askotan metak eta zuatzak bereizten dira: Garo-zuatza (edo bedar-zu(b)atza) erdian zuatz-makila duen garo-multzoa da; garo-metia (edo bedar-metia) makilarik gabeko garo-bilduma. Behin-behineko belar pilak, adibidez, bedar-metak dira; iraunarazteko asmotan eta zuatz-makila eta guzti egindakoak, bedar-zuatzak. komentario 1 Ik. bedar-méta, gari-méta, garo-méta, zuátz.

Komentarioak

(Del lat. meta). 4. f. En el circo romano, pilar cónico que señalaba cada uno de los dos extremos de la espina.
meta-.(Del gr. μετα-).1. elem. compos. Significa 'junto a', 'después de', 'entre', 'con' o 'acerca de'.