madarikátu

madarikátu. 1. madarikatu, madarikatúa. (b). adjektiboa. (adierazkorra.) Maldito, -a, puñetero, -a. Txakur madarikatu orrek eztosku lotan laga./ Pasauko al da krisis madarikatu au. Sin. madarigaiñeko, -ue. (Leintz). 2. madarikatu. (d). du aditza. Maldecir. Aditz gisa Egun guztia danagaittik madarikatzen pasatzen dau. Aditz gisa MADARIKATZEN forma besterik ez dut entzun. Maldiciendo. Egun guztia danagaittik madarikatzen pasatzen dau. komentario 1