lúai
lúai, lúaixa. (d). izena. LUEBÁI, LU(B)AN. Luebakia. Trinchera, zanja grande para separar dos terrenos. Luaixak izate zittuan len alanbreik eta ezeuanian, ola zanga bat etara ta mugian moduan itten zanian ganauak ez pasatzeko. Terreno bat eta bestia separatzeko ba alanbradurian lekuan eitten zan mugia. Klem./ Eskeria ba, sasi-zierria, bi saillen jurguan sasixakin eindda, luaixa eiñ da gero an eskeria sortzen da, zikiña. Don.