kontéstau
Lotutako hitzak berbaren dagokion sarreran erantsita azalduko dira.
2. kontéstau. (b). dio aditza. Haur edo gaztetxo batek, jeneralean, guraso edo nagusi bati modu txarrez erantzun edo kontra egin. Dar malas contestaciones o discutir un menor con sus padres u otras personas mayores. Esandakua eizu ta ezidazu neri kontestau!/ Orrek eztakizu zela kontestatzen jaon bere aittai.
Batere ez.