ipúrtariñ

Lotutako hitzak berbaren dagokion sarreran erantsita azalduko dira.

ipúrtariñ, ipúrtariña. (c). adjektiboa. Geldi egon ezin den pertsona. De culo inquieto. Mutil sinpatikua da, ipurtariñ samarra izatia eze. Sin. ipúrloka.