fláuta

fláuta. 1. fláuta, fláutia. (b). izena. Flauta. Flautia joten ikasi dau. Ik. flot. txakurrán fláutia!. (b). interjekzioa. (arrunkeria.) TXAKURRAN BI(B)OLIÑA!. Un jamón con chorreras. «Txakurraren txilibitua», alegia. 2. fláuta, fláutia. (b). adjektiboa. Txorimaloa.   Bobo, de poco seso. Eztakitt personia zela izan leiken ain flautia.