failláu
failláu. 1. faillau. (b). du aditza. Huts egin. Fallar. Barkatu zeozetan faillau badou./ Biar etorri, ez faillau gero e.
2. failláu, failláua. (d). adjektiboa. (eufemismoa.) Burutik guztiz sano ez dagoena. Persona a la que le falla la cabeza. Oin be ei dao faillaua pixkat, ezta, mutilla Basalgon. Nik eztot ezautzen... Gauza batzutan ondo plantatze i zan, errezoietan da, baiña faillaua. Hil.