esánai
esánai. (Eibar) ESANGURA (EIB., LEIN.). 1. esánai, esánaixa. (b). izena. Esanahia. Significado Eztot ondo artu bertso orren esanaixa.
2. esánaixa eiñ. (c). esapidea. Aditzera eman, garbi esan gabe. Dar a entender sin decirlo claramente. Gurekin gustora etorriko litzaken esanaixa ein ddau./ Berak diela onenak, ero olako esanaixa ein ddau Arzallusek.