ene!

Lotutako hitzak berbaren dagokion sarreran erantsita azalduko dira.

ene!. (b). interjekzioa. Interjección que denota extrañeza, susto, etc. Gogoeta tristeak, oroitzapen mingotsak eta horrelakoak adierazten direnean, azkenean du azentua, eta hiru aldiz ere errepika daiteke: Ené, ené, ené! Ezidazu akordau be eraiñ./ Eneee, zenbat sufridutakua dan andra ori./ Urrengo egunian baldauta. Zelako ostikarak eta, zertzuk artu giñuzen guk. Eneee! Cel. éne ba!. (b). interjekzioa. Ene bada!  Harridura espresioa. Ene eta ene baren artean ez dugu ikusten diferetzia nabarmenik. Agian ikusitako edo gogoratutako zerbait denean eragilea, ene soilik esateko joera dago, eta entzundako zerbait —entzun berria— denean, ene ba.
Loturak
Lotura berria erantsi