bótaka

bótaka. 1. bótaka. (a). adberbioa. Gonbitoka.   Devolviendo. Atzo gabian botaka ein neban./ Atzo zure semia ikusi neban da botaka zeuan kale baztarrian./ Egun guztia botaka pasau neban. Botaka eiñ, ibilli, egon... botaka eiñ. BOTAKA IBILLI, EGON. Sin. errébeska, gónbittoka. Ik. bota. 2. bótaka. (b). adberbioa. Botatzen.   Arrojando, tirando al suelo. Hodei, zetan zabitz naranjia lurrera botaka./ Gaur mutillak neskei arrixak botaka jardun dabe. Sin. jáurtika. 3. bótaka. (c). adberbioa. Asko, ikaragarri, botatzeko beste.   Mucho, en demasía. Orrek dirua botaka dauke./ Urte artan keixia botaka egon zan. Aurreko iz. mugatuan Sin. jáurtika. Ik. árrika.