bóta

bóta. 1. bota. (a). du aditza. Echar, tirar. Irin-fabrika zarra bota biar ei dabe. Ik. jaurti; txorixak botatzeko moduko berua s.v. bero; tripak bota s.v. tripa. Ik. jáurti, tripak bota, txorixak botatzeko moduko berua. botaalán. (c). adberbioa. Lluvia, etc., a cántaros. Eurixa botaalan ziarduan. Ik. goixan-béian, ídolas. 2. bota. (b). du aditza. Devolver lo comido. Alegiñak eiñ arren ezin neban bota. Ik. botaka eiñ, txala eiñ. 3. bota. (c). du aditza. Ipini, egin, martxan jarri, testuinguru askotan, adibidez, argindarra: Goizian joan da, eta oinddio eztabe argixa bota./ Gero Iberdueron argixa bota giñuan. Edo eraikuntzan: teilatua bota, suelua bota, kuartoiak bota. Teillatuan be biga bat botatzeko ondo; kuartonajia, kapirixuak esate jakona euskeraz, aura be bai ondo. Martin. Edo parranda bat: Egundoko juergia bota giñuan atzo. 4. bota. (c). du aditza. Abortatu abere batek. Aurreko aldixan txala bota juan. 5. bota. aditza. (Eibar) "Crecer setas. Perretxikuak 'hazi' edo 'urten' baino gehixago 'bota' egitten dittu mendixak. Buztingorri aldiak gehixago botatzen jok Urko aldiak baiño. Beti egon dok perretxiko gehixago Elgeta alderutz." (SB Eibetno) 6. bota, botía. (a). izena. Zahatoa.   Bota de vino. Botia bixkarrian dabela ikusikozu. botia ximurtu. (c). esapidea. Ardo asko edan. Kazarixak zuek? Botia ximurtzen bai abillak... 7. bota, botía. (a). izena. Bota de calzar.