2. bénetan

2. bénetan. (b). adberbioa. En serio, sin bromas. Etxakon igartzen benetan ala brometan zebillen. Bene-benetan, katua berbetan. (c). esaera. (Osintxu) Norbaitek "bene-benetan" esaten duenean erantzun ohi zaiona, umorez. béne-bénetan. (b). Muy en serio. Aura etzan baezpadan ibiltzen, aura bene-benetan ibiltze zan. Umorearen edo ironiaren zentzu gutxi dutenez asko erabilia. Ik. benetalári, égixetan.