bedinkátu

Lotutako hitzak berbaren dagokion sarreran erantsita azalduko dira.

bedinkátu. BERINKÁTU, BERINKATU, BEREINKATU, BEDEINKATU. 1. bedinkatu. (b). du aditza. Bedeinkatu.   Bendecir. Autua bedinkatzera noia Arantzazura. Baita: norbait urez busti (umorezkoa). Goikua lorak erregatzen asi zan da gu bedinkatu giñuzen. Ik. urbédeinkatu. 2. bedinkatu, bedinkatúa. (c). adjektiboa. Dontsua (zentzu peioratiboan).   El dichoso. Ixillik egon ari txorimalo bedinkatuoi./ Etzuan bela eittekua autobia bedinkatua./ Asto berinkatua, sinistu eitten dok gaiñera. (SM Zirik) 3. bedinkatu, bedinkatúa. (d). adjektiboa. Ederra, bikaina (adkor.).   Hermoso, -a. Aurten lekia bedinkatua dator ba./ Aretxek pe umia bedeinkatua dauke ba.
Loturak
Lotura berria erantsi