baréko
baréko, barekúa. (b). BARE, -IA, BÁRIKO, BAKO (UB., LEIN.). Bageko, gabeko. Que carece de algo Ezizu erosi kalefaziño bareko etxeik./ Txamarra au poltsiko barekua da./ Bat izeten da agindduna, garixa ebaitzeko, da bestia izeten da agin baria, zorroztutakua, arrixakin zorroztutakua. Don. Zenbait hitz konposaturen bigarren osagaia: ganorabareko, ganorabako, ardurabareko, ardurabako... Ik. inpórta báre.