bárato
bárato. 1. bárato, báratua. (c). izena. Pelota eta frontoia alkilatzeagatik frontoiko barateroak kobratzen zuena. Barato. Lo que cobraba el baratero por alquilar el frontón y la pelota. Askotan ezkiñuan izaten ezta baratua pagatzeko diruik pe.
2. bárato, báratua. (c). izena. Kartetan egiteagatik tabernariak kobratzen zuena. “Ze Jose Martiñ, e, perixan-perixan bazkaixa?” Jokoko diruak, kandelian diruak. Jokoko baratua, ta epa! Hil.