banátu

banátu. 1. banatu. (b). da-du aditza. Bereizi.   Separar(se). Orren gurasuak banatuta bizi die./ Burrukalarixak banatzera juan da berak artu zittuan kristonak. Sin. sepárau, apártau. 2. banatu. (b). du aditza. Repartir. Karamelo onek lagunei banatzeko die. Sin. errepartídu, partidu. 3. banatu. (d). du aditza. Gogor jo, tratu txarra emon.   Golpear, maltratar. Bidera urten jotsen da danen artian jota banatuta laga juen. Gutxi erabilia.