ázpi
ázpi. 1. azpi, azpíxa. (a). izena. Beheko partea. La parte inferior. Kotxe orrek azpixa ondatuta dauka.
Lekuzkoetan: azpixan, azpittik, azpira... azpikúaz góra. 1. azpikuaz gora. (b). adberbioa. Buelta emanda.
Platerak azpikuaz gora jarri sagar erriak jateko. 2. azpikuaz gora. (c). esapidea. Patas arriba. Guardazobillak etxe guztia azpikuaz gora laga doskue. Sin. ankázgora. 2. azpi. (a). adberbioa. Lekuzkoetan: azpixan, azpittik, azpira... azpíttik jokátu. (c). esapidea. Pelota partiduetan dirua faboritoaren kontra edo nabarmen galtzen doanaren alde jokatu. Azpittik jokatu giñuan, berreun millai (edo doscientos a milla) eta irabazi.
3. ázpi, ázpixak. (b). izena. La cama del ganado.
ázpixak éiñ. (b). du aditza. Behien ohea egin. Lelengo beixak jatxi ta gero azpixak eingoittut.
ázpixak etára. (b). du aditza. Behien ohea garbitu. Bi egunian azpixak etara barik dare.