ankámotz

ankámotz, ankámotza. (b). adjektiboa. Hanka bat motza duena.   Cojo, -a, pernicorto, -a. Mahaiagatik ere esaten da. ankamotz geldittu, ibili. (c). esapidea. ANKAMOTZ. Gauza bat ongi amaitu gabe utzi edo zerbaiten faltan gelditu.   Quedar una cosa a medias, a falta de algo. Aurten jaixak ankamotz geldittu die, “Egan” ezta etorri tta./ Souak ondo sastu ezian beti ankamotz ibiliko ga.