1. áinbesteko

1. áinbesteko, áinbestekua. (b). izenlaguna. Ez hain txarra ere, onartzeko modukoa.   Pasable, aceptable. Udabarrixa txarra ein zeban baiña udia ainbestekua be badoia./ Nota txarrak orrek? Ainbestekuekin konformatzeko moduan zare./ Jana ainbestekua be bazan, baiña ura eran ezinddakua. Ainbestekua be, ia beti. onenbesteko, orrenbesteko, gutxiagotan. Ik. áinbeste.