Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
zar. 1. zar, zárra. (a). adjektiboa. Zaharra.   Viejo, -a. Zaarrak barri arrabixaen eraingarri. esaera. Sin. Zárrak bárri, arrabixagarri. Zárrak bárri, arrabixagarri. (d). esaera. ZAARRAK BARRI, ARRABIXAEN ERAINGARRI. Ze barri? galderari hala erantzun ohi zaio, gauzak betiko antzera jarraitzen dutela adierazi nahi denean. Izagirrek zera dakar: "Zaarrak barri, arrabixaen eraingarri: las cosas viejas presentadas como nuevas producen náuseas (rabia). Es una variante del 'Nihil novum sub sole'." Zarrei bixkor ibiltzeko eta umiei geldik egoteko esatia berdiña ei da. (c). esaera. 2. zarra. (c). posposizioa. Aditz partizipioen ondoren jarrita, eta ezezko esaldiekin bakarrik, "ez da denbora asko".   No hace mucho que. Eztaukat goseik, oinddio enaiz jan zarra ta./ Enaiz Donostian izan zarra./ Julien ezta oinddio lanetik etorri zarra./ Etzan ezkondu zarra il zanian. Ik. barri. 3. -zarra. (c). atzizkia. -tzarrra, handia, itzela. Egundoko subazarrak urten zeban arripetik./ Sekulako kamioizarra jo giñuan. Izenari eransten zaion atzizkia.
zara, zaria. izena. (Eibar) Zumezko saski handia.
zarági, zaragíxa. (b). izena. Zahagia.   Odre, pellejo. Len ardaua zaragittan erabiltzen zan.
zaráta, zaratía. (a). izena. Ruido, grito. Oso generikoa eta erabilia. zarata txarra euki. (c). esapidea. Zurrumurru txarrak ibili. Fabrika orrek zarata txarra dauka (gaizki ote doan edo). zaratak etára. (b). aditza. Hacer ruido, gritar. Mesedez eta faborez, ezizu zarataik etara.
zarátaka. (a). adberbioa. Gritando, chillando. Etxera aillegau orduko ama zarataka asi jat./ Zarataka dabitz umiak.