Hiztegia
3. parra-párra. (b). adberbioa. Txixa-arrastararen onom. Taberna aurrian parra-parra ziarduan txixaiñan.
párrape, párrapia. (c). izena. Mahasparraren azpikaldea, lehen tabernetako terrazetan-eta egon ohi zena. Emparrado, parral. Gasparreneko parrapian afaldu giñuan.
parrát!. (c). onomatopeia. Uzkerraren onomatopeia. Eta parrat!!, puzkarra bota zeban. Ik. púrrut. bat martin parrat, bi martin ipurdi, iru kolkua bete diru, lau sardiña bakaillau, bost kaketan plost. (d). esaera. (haur hizkera.) Haurren berba-jolasa. sei. (a). zenbatzailea. Seis.
seitterdietan egon. esapidea. (lagunartekoa.) Zakila ez tentetu. Hau dok jiria: gaba osua neska batekin ibili eta erlojua beti seittardietan. (TSE Berb).
parratáko, parratákuak. (d). izena. Bola-jokoan, denek botata gero parra egin dutenen artean egiten den desenpatea. Desempate, las bolas de desempate en los bolos. Bi iruko dare, ta oiñ parratakuak bota biaittue kanpeoia erabaitzeko.
parratu. (c). PARTU. Parra egin, enpate egin. Ointxe puntuan parratu jok Realak. 2 komentario Ik. párra.
parráu. (c). da aditza. Landare igokaria parran edo landare gerrian gora kiribildu. Zalgia parrau eitten da, katiau eitten da dana. Garixa lotu eitten dau, garixa ukatu eitten dau atzenian. Don.