Hiztegia
lanbro-kísi, lanbro-kisíxa. (c). izena. Sirimiri fina. Gauza aundirik ez, baiña lanbro-kisixa. Busteko naikua. Sin. lanbro-zíriñ.
lanbrótu. 1. lanbrotu. (c). du aditza. Lanbro giroa sartu. Empezar a lloviznar. Atzo bazkalostian lanbrotu juan, da gaurrarte.
2. lanbrotu. (c). du aditza. Hitz egiterakoan, txistuaz ingurua, eta batik bat ingurukoak, blaitu. Rociar de saliva a contertulios y demás al hablar. Patxikin egon nitzuan da milla istorixa kontau jostan; aren esan biarra, azkenerako ziero lanbrotuta laga nindduan./ Zizipozua daukan bat, baztarra guztiak lanbrotuta lagatzeittuana.