Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
kutx-kutx
labeáldi
labeáldi, labealdíxa. (c). izena. Labean ogia edo beste zerbait egiten den aldi bakoitza.   Hornada. Aierdikuak egunian iru labealdi ta geixao be eitteittue. Sin. labesu.
labe-atakia
© Asier Sarasua
labe-atáka, labe-atakía. (d). izena. Labe-ahoa.   La boca del horno; del pan, generalmente. Labe-tapia..., ba atakian tapia; labe-atakia esan izen dok, eta aretxen tapia. Atakia izaten dok pa auraxe, zulua. Klem. Ik. atáka, labe-tápa.
labe-itxuski, labe-itsuskixa. izena. "Sutako brasa baztertzeko erabiltzen den erratza." (Lar Antz). Sin. labe-zátar.
labekára, labekaría. (c). izena. Labealdi baten edukia.   El contenido de una hornada. Labekara osua alperrik galdu jakuen azkarri txarra erabiltziagaittik.
labeko su. Ik. labésu.
labépala, labépalia. (c). izena. Pala de horno. Sin. ogí-pala.
labésu. LABÉKO SÚ. 1. labesu, labesúa. (c). izena. LABEKO SU. Ogia labean egitearen ekintza.   La acción de hacer el pan. Astero eitte zan basarrixan labesua./ Ekarrizu pare bar abar sorta labesurako./ Makiña bat labeko su einddakuak gaittun. LABESUA EI 2. labesu, labesúa. (c). izena. LABEKO SU. Labealdia, labealdi bakoitza.   Hornada de pan. Lenengo labesuko ogixa bigarrena baiño obeto erreta dago. Sin. labeáldi.