Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
korápillo
korrída-pláza
korrída-pláza, korrída-plazía. (b). izena. Plaza de toros. Sin. zezén-pláza.
korrídu. 1. korridu. (a). du aditza. Correr. Mundu asko korridu dau orrek./ Oso karrera ona korridu dot. 2. korridu. (a). du aditza. Isuri.   Eyacular, correrse. Emon da emon, da ezin korridu. 3. korrídu, korríduak. (d). izena. Corridos, intereses. Korriduekin bakarrik naikua dauka bizitzeko. Norbaitek dirua KORRIDUAN (ipinita) daukala esan ohi da. Ik. errédittu, intéres.
korríente. 1. korríente, korríentia. (b). adjektiboa. Berezia ez dena, ohizkoa, arrunta. Ardoagatik bereziki, baina janariak, edariak, arropak... edozergatik esan daiteke.   Corriente, común, no especial. Zer erango juau, markakua ala korrientia?/ Praka bakeruekin dda jertse korriente batekin zeuan. Adberbio gisa ere bai: Aberatsa izan arren oso korriente jazte zan. 2. korríente, korríentia. (c). adjektiboa. Tratu normala duen pertsonagatik esan ohi da, ez dela harroa edo horrelako zerbait azpimarratzeko.   Se dice de las personas de trato normal y corriente, cuando, por alguna circunstancia pudieran no serlo. Ba nik zuen jefiakin bastante tratu daukat eta gizon korrientia da, e./ Bestela eztakitt ze izango dan, baiña lagun artian korriente askua da. 3. korríente. (c). adberbioa. Erraz, zailtasunik gabe, ohizkotasunez; broma giroan, batik bat.   Con normalidad. Atzo gabian frantses be korriente eitten giñuan./ Nik amar-millakuak korriente erabiltzen jittuat./ Esangotsut nik ze jatordu: kafia, ola bazkaixan gaiñian artzen, korriente jaixan be, nik amar bat urtekin asi. Hil. 4. korríente, korríentia. (b). Corriente de viento o agua. Ik. kórrent.