Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
kokóte
kolorgátu
kokóte, kokotía. (b). izena. Lepoaren atzealdea.   Nuca. Kokoteko miñez ernegatzen dabill./ Legatz-kokotiak oso estimauak die platerian. komentario 1 kokotéraiño egon. (b). esapidea. KOKOTÉRAIÑO EUKI. Leporaino, higuinduta egon, euki. Kokoteraiño nago zuekin./ Kokoteraiño nauke umiak. Sin. leporaiño, buruko azurreraiño egon.
kokotéko, kokotekúa. (c). izena. Golpe en el cogote. Kokoteko bat emun dost kerten orrek alakuorrek. komentario 1
Koko-Txiki egun, Koko-Txiki eguna. izen propioa. (Eibar) "Viernes flaco." (SB Eibetno).
kola, kólia. (a). izena. Cola. Kolia be ibiltzen da bai; espigetan da atia ta ate-markuak eta zertzeko. Sebas. kola bero, kola berua. (b). izena. Cola caliente. Kola berua; sutan ipintzen zanian, rrrrra, a dana biuntzen zan, da dana geatzen zan eztixa biundutakuan geatzen dan moruan. Sebas. Paneletan zetorren, kurtideriako gantzez eginda. Kola beroa ondo zaindu behar da, bestela hoztu egiten da eta ez du balio. kola zuri, kola zurixa. (a). izena. Cola blanca, cola de carpintero. Oiñ gaurko egunian kola zurixa da. Ra, ra! emoteotsazu ta orrek eztaka zerikan. Sebas.
koláda, koladía. (a). izena. Galda, salda; metal urtua.   Colada. Koladia gertatzen da oiñ segittuan, ordubetian, baiña ni juan nitzanian etaratzen giñuan egunian zortzi kolada, eta gero aillegau giñan amabi koladara. Xub. Sin. salda.
kolamílano, kolamílanua. (b). izena. Mirubuztana, elkarketa mota bat.   Cola de milano. Orrek dia bi karrera, eta enkuentruan bata ipurdixa sendo, ezpana dakona, da bestia da egurran beia, eta a kolamilanuan sartzen da barruan, eta ori sartuta gero espigia sartzen da senduan. Jesus. Sin. mirubuztan.
kola-ontzi, kola-ontzíxa. (b). izena. Kola berotzeko ontzia. Txokolate ontza moruan izaten zien, da aura urtu ur berotan da eitte zan; da beti eote zien kola-ontzixak baño-marian. Kolia oztia izate zan
kolatz, kolatza. izena. (Aramaio) "Itxura ederrekoa (pertsonekin). Kolatz ederreko gizona (gizon ederra, elegantea)./ Orrek dauko kolatza (kokote ederra).
kolaziño, kolaziñua. izena. (Leintz) Bocado. Kolaziñua ein jonat eta ekarrin otxaba bat ardau. (Aran Gatz). komentario 1
kolera, kolerie. izena. (Leintz) Haserrea.
kolgadúra, kolgaduría. (a). izena. Esegilekua.   Colgadura. Zenbat aldiz esan biot txamarrak kolgaduran lagatzeko. Sin. eségileku.
kólko, kolkúa. (a). izena. Lepotik titien bitarteko saila.   Espacio entre el cuello y los senos. Txorimalo orrek ura bota dost kolkotik bera./ Kolkua bete keixa batu neban. Erdaraz ere "agua por el kolko" entzun ohi da hemen. Ez du, dirudienez, erdal kide zuzenik. komentario 1
kollar. 1. kollar, kollarra. Collar. 2. kollar, kollarra. izena. "Especie de yugo para burros." (SB Eibetno).
kólmillo, kólmillua. (b). izena. Letagina.   Diente incisivo, colmillo.
kolóre, koloría. (a). izena. Color. koloreik ez egon. esapidea. KOLOREIK EZ EUKI. Alde nabarmena egon. Retegi eta Galartzan arteko partiduak etzeukan koloreik. kolóriak bajáuta. (c). esapidea. Zurbil, kolore onik gabe, norbait. Gaur ikusi dot Exekiel, da koloriak ziero bajauta dago. Ik. bajau.
kolóregórri, kolóregorríxa. (b). adjektiboa. Kolore gorriko pertsona edo gauza. Koloregorri bat da Elusuko abadia. komentario 1
kolórezúri, kolórezuríxa. (b). adjektiboa. Zurbila.   Pálido, -a. Mutill kolorezuri batekin ikusi dot.
© Gorka Ortega
kolórga, kolorgía. (d). adjektiboa. Kolore gabea, kolorea galdu duena.   Descolorado. Kolorgia, kolore zurixa ero kanbixautako koloria; babak-eta urak pasautakuan, koloria kanbixautakuan, kolorgak. Personia be bai, gaixuak-eta: “kolorgatuta dao”. Klem. Ik. kolorgátu.