Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
kantapápel
kapatzeille
kapatzeille, kapatzeillía. (c). izena. Capador. Sin. kapadóre.
kapáu. (b). du aditza. Capar. Kapoiak kapauta egoten die./ Mutikua! kapau eingo aut, e... Amenazu gogorra; oso ohizkoa lehen. Sin. iréndu.
kápaz ízan. (b). da aditza. Gauza izan.   Ser capaz de algo. IZAN eliptiko egon daiteke:
kápela, kápelia. (b). izena. Lastozko edo trapuzko sonbreroa, hemen baserritarrek eguzki egunetan lanerako erabilia.   Sombrero de paja o trapo. Bedarreta lanetan asko erabiltzen da kapelia./ Nik oin be ibiltzen dot udan; lasto-kapelia e, ta andrakumiak ibiltzen zeben telazko kapelia, trapuzkua. Don. LASTOZKO KAPELA edo LASTOKAPELA, eta TRAPUZKO KAPELA. Kalean ibiltzen direnei, fieltrozkoei-eta, SONBRERO. komentario 1
kápelas. izen propioa. 1. Kapelas. (c). izen propioa. Kapelarekin edo sonbreroarekin ibiltzen den bati baino gehiagori jarri ohi zaion ezizena.   Apodo de algunas personas que usan "kapela" o sombrero. Kapelas esate zotsen señorito batekin ezkondu zuan./ An bajatok gure Kapelas. 2. Kápelas. Belarri-zabala, belarri-handia; umeen artean gaitzizen eta burla gisa erabilia; Bergarako kaleko hitza da, auzoetan ez baita esaten.   Orejudo, de orejas grandes o salientes; usado como burla y apodo entre niños de la calle de Bergara. Kapelas..., tonto..., mokolo..!/ Unairi Baita, Ikusi zelako kapelak dauzkan, edo "Se deja el pelo largo para tapar las kapelas." KAPEL Ik. belárrizabal, bélarri.
kapelatu. "Dar al árbol forma de sombrilla. Gitxiago bizi da, baiña fruta gehixago emoten dau eta errezago batzen da." (SB Eibetno)