Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
kále
kálpar
kálpar, kalpárra. (d). izena. Buruan ilea alde desberdinetara irteten den unea.   Centro de donde parte el pelo. Bi kalpar dauzka onek; au izango da elementua. Klem. Pertsona gehienek bat izan ohi dute, baina badira bikoak, eta hau, umetan behintzat, bihurritasun ezaugarria omen da.
kálte, kaltía. (a). izena. Perjuicio, daño. Igezko uraundixak egundoko kaltiak ein zittuan. Ant. euretáko kalte, kálte eiñ.
kaltegárri, kaltegarríxa. (b). adjektiboa. Perjudicial. Tabakua kaltegarrixa da osasunerako.
© Jaione Isazelaia
kaltzáu. (c). izena. Azpitik zerbait sartu jasotzeko, herren dagoen mahaia, adibidez; alboetatik edo gainetik ere bai.   Calzar. Periodiku zati batekin kaltzaizu maixa. Ik. káltzu.
káltzu, kaltzua. (c). izena. Kaltzatzeko balio duena.   Calzo. Bart ire anaia ezin zuan zutik egon ezta kaltzuekin be. Parranda biharamuneko esaldia. Ik. kaltzáu.
kamádar, kamadárra. (c). izena. Ohearen buruko aldea ixten duen partea, zurezkoa zein burdinazkoa. Komunetik bueltan kamadarra jo najuan buruakin./ Kamadarretik txintxiliz eukitzeittu prakak. Sin. oeadar. (Lein.). komentario 1