Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
ixótu
izárdi-zulo
izárdi-zulo, izárdi-zulúa. (d). izena. IXERDI-ZULO. Egurraren poroak.   Poro por donde corre la savia. Egur klase batzuk izardi zulo aundixauak dauzke./ Eskulturaako biar da ixerdi-zuloik txikiñena, zerrauena dauzkana, bestela pitzatu eztein. Juantxo.
izar-geldi, izar-geldixa. izena. (Eibar) Iparrizarra.   Estrella Polar. Itxasuan Izar-geldixak erakusten dau bidia. (AAG Eibes).
izarpéra, izarpería. (b). adjektiboa. Erraz izerditzen dena.   Propenso a sudar. Zuen mutikua oso izarperia da ta orregatik arrapatzen dau ainbeste katarro.
izarrátu.
izarratu
© Gorka Ortega
1. izarratu. (c). adberbioa. Zerua izarrez beteta.   Estrellado. Atzo etxera etorri giñanian zerua izarratu zeuan./ Oiñ izarratu dago, baiña txarra ei dator. 2. izarratu, izarratúa. (c). adjektiboa. Izarrez betea.   Estrellado. Zeru izarratuai begira egon giñan. 3. izarratu. (c). du aditza. Izarrez bete.   Llenarse de estrellas. Len tapauta egon da baiña momentu baten izarratu dau.
izartu. Ik. izardíttu.
ízate. komentario 1 1. ízate, ízatia. (c). izena. Bizitzak irauten duena.   Existencia, vida. Bere izate guztian eztau ainbeste diru ikusi./ Izate guztia pasau dau ernegauta. Izate guztia, ia beti. 2. ízate, ízatia. (c). izena. Izaera, funtsa, izateko modua.   El ser, la esencia, la manera de ser, carácter... Desgraziapian bizi arren arpegi argiz agertzen da; alakoxia da aren izatia./ Kazia ta peskia da aren izate guztia./ Jaixak bere izatia galtzen dabe musika barik. ízatekua ízan!. (c). interjekzioa. Como es, eres...! Harridurazko esaldietan. Diru guztia gastau. Zu za izatekua!/ Sagar guztiak arrapau dosku. Ori da izatekua ori!