Hiztegia
gázte, gaztía. (a). izena. Joven.
gazte bizi. (c). esapidea. Ser ingenuo, vivir en las nubes. Milla pezetakin bazkalduko doulakuan ago? Gazte bizi aiz i./ Entradia an artzekuan joan die; orrek oinddio gazte bizi die.
gaztéik. (c). adberbioa. Gazterik. Siendo joven. Gazteik ezkondu zan./ Gazteik il zan. gaztetáko, gaztetakúa. (b). izenlaguna. Gazte denporakoa. De la juventud. Ori gaztetako laguna da./ Gaztetako kontuekin ezin da bizi.
gaztétan. (b). adberbioa. En la juventud. Ori fubolistia izandakua da gaztetan.
gazteáldi, gaztealdíxa. (b). izena. Se dice, sobre todo, de la segunda juventud. Tomas ixa illian egon zan zentruan, baiña berriz be gaztealdixa dauka.
gazteantz, gazteantza(k). izena. (Antzuola) "Gaztetan egiten diren zorakeriak, bihurrikeriak-edo. Gazteantzak oiñ iñ ezian noiz ingoittue ba?" (Lar Antz). Sin. gaztekeríxa.
gazté-dénpora, gazté-dénporia. (a). izena. La época de la juventud. Gure gazte-denporan etzuan ordenadoreik./ Orren gazte-denporia tristia izan zuan.
gazteémon, gazteemóna. (c). adjektiboa. GAZTEMON, GAZTEMUN. Berez dena baino gazteagoa ematen duena. El/la que aparenta ser más joven de lo que es. Mila beti izan da gazteemona./ Anai-arreba guztiak die gazteemonak. Mugatuan, ia beti.
Ant. zarrémon.
gazte-jénte, gazte-jentía. (c). izena. Gente joven, juventud. Jente asko zan, batez be gazte-jentía./ Gazte-jentiak eztau nai trikitixaik jaixetan. Sin. gazteríxa.
gaztekeríxa, gaztekerixía. (c). izena. Gaztetan egiten diren zorakeriak. Gaztekerixetan asi zan berrogetamar urtekin eta biotzekuak emon zotsan.
Ik. gazteantz.