Hiztegia
gau, gába. (a). izena. GABA. Noche. NOR mugagabean gau entzuten da agian gehiago, gaba ere esana den arren. Beste kasuetan /b/ sartzen da: gaba, gabian, gabetan, gabaz edo gabez; dena dela duda-mudak sortzen dira tarte hori /b/-z ala /u/-z, nola bete erabaki ezinik. gaua egunezko euki. (d). esapidea. Ume txikiak loa aldatuta euki. Tener el sueño cambiado.
gaubegida, gaubegidia. (Antzuola) GAUBEGIRA (ANTZ.). "Gauean lo ez egitea, norbaiten zain edo norbait zaintzen egoteagatik. Gaubegidia jaukanat, etxokoneko Iñaxiña najoiarren, operauta jaon da./ Miren karnabaletaa Tolosaa jun baldin bon, gaubegiria eukikozue gaur.
gáubela, gáubelia. (d). izena. Velorio. Lenao gaubelia eitte jakon ilddakuai./ Gaubelara noia aldekora.
gau-éskola, gau-éskolia. (c). izena. GABESKOLA. Lehenago, iluntzean, baserriko lanak amaitu ondoren, izan ohi ziren eskolak. Orainago, euskara ikastekoei eman izan zaie izen hori. Nik dakitten apurra San Juanen gau-eskolan ikasittakua dok./ Alfabetatzen emundakua naiz gau-eskolan.
gaugíro, gaugirúa. (c). izena. Gauez dagoen eguraldia (ona, batik bat). Estado del tiempo durante la noche (bueno, mayormente). Au da gaugirua au; penia emuten dau obera joatia.
gauguztiko, gauguztikúa. (c). izena. (Eibar) Fiesta que dura toda la noche. Atzo, Katillunian gauguztikúa eiñ dogu lagunok. (Etxba Eib).
Ik. gaupása.
gaupása. (a). izena. Etxetik kanpora, olgetan normalean, igarotzen den gaua. Biar gaupasa egin biou.
GAUPASA EI Sin. gauguztiko.