Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
erran
errébuelta
errébuelta, errébueltia. (b). izena. Errepideko bihurgunea.   Curva de camino. Irugarren errebueltan jo dau baztarra./ Or pasau da abixada baten, errebueltia artu ezindda. Ik. bidébuelta.
erredios!. (c). interjekzioa. ERRE DIOS. Rediós. Erre dios, guk artu giñuan sustua.../ Kendu paretik, errediós! Bi hitz gisa entzun ohi da normalean —eta ahotsa jaso gabe—, esaldi hasieran, batez ere. Badira hitz batean eta altutik errediós! esaten dutenak ere, esaldi bukaeran, gehienbat. Gauza bera gertatzen da errekoño eta errekontxorekin.
errédittu, errédittua(k). izena. Rédito, interés. Urtetan ibili zan erredittuak pagau ezindda. Pluralean, batik bat. Sin. intéres, korrídu.
erredoble, erredoblia. (c). Redoble de tambor. Erredoble luzie jo nauen jentie neuana juntau zein. (AA ArrasEus, 234. o.) .
errédondo. 1. errédondo, errédondua. (b). adjektiboa. Borobila.   Redondo, -a. Aurten tomatiak erredondo-erredonduak dare. Adinekoek ere normal darabilte. Sin. biríbil. errédonduan jarri. (c). Colocar(se) en círculo. Pagopian bazkaldu giñuan erredonduan jarritta. Sin. biribillían jarri. 2. errédondo, errédondua. (b). izena. Redondo (haragia). 3. erredondo. izena. Ik. biríbil-txápa.