Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
blankásaasol
bolára
blankásaasol, blankásaasola. (d). izena. Sagar mota geza, sagardotarako erabiltzen dena.   Cierta variedad de manzana dulce que se utiliza para sidra. Blankasaasola txikixa ta zurixkia da. “
blanko. Ik. zuri.
blásta!. (c). onomatopeia. BLÁUSTA. Zerbait erori dela adierazten duen onomatopeia.   Onomatopeya de algo que cae. Nere aurrian blasta jausi zan gizona. blásta-blásta. BLÁUSTA-BLÁUSTA. 1. blasta-blasta. (c). onomatopeia. BLAUSTA-BLAUSTA. Elurra ugari jaustearen onomatopeia. Edurra blasta-blasta diardu. Ik. mara-mára. 2. blasta-blasta. (c). onomatopeia. BLAUSTA-BLAUSTA. Dirua ateratzearen edo ordaintzearen onomatopeia. Neure aurrian pagau juan amar millakuakin blasta-blasta.
blastára. BLAUSTÁRA. 1. blastara, blastaría. (c). izena. Gauza batek jausterakoan ateratzen duen hotsa. Aiziak pago aundixa bota zebanian arek etara zeban blastaria. 2. blastara, blastaría. (c). izena. Bofetada. Ixilik egon ari blastara bat artu nai ezpok. Sin. blastatéko.
blastatéko, blastatekúa. (b). izena. PLASTATEKO. Bofetada. Amak blastatekua emungosta ola juaten banaiz. Sin. belárrezkiñako, belárrondoko, matrailléko, blastara.
blastíau. (c). du aditza. Jo, zapindu. Etxera aillegatziaz bat blastiau juan.
blástio, blástiua. (c). izena. Paliza, zurra. Dendan lapurretan ein zebalako blastiua emun dotsa semiai. Ik. asun-berótu.
blausta. Ik. blásta!.
blisti-blásta. (c). onomatopeia. Zartaden hotsa, belarrondokoena etab. imitatzen duen onomatopeia. Ixilik ezpaago blisti-blasta emungostat. BLISTI ETA BLASTA horrelakoetan: Maixu aura blisti eta blasta ibiltze zuan belarrondokuak partitzen.
blusa. Ik. brúsa.
bobilis-bobilis. Ik. binbilis-bonbulu.
bóda, bódia. (a). izena. Boda. Ik. eztégu.
bokádillo, bokádillua. (a). izena. Bocadillo. Sin. ogíbittarteko.
bokazíño, bokaziñúa. (b). izena. Vocación (apaiz-mojatarakoa, batik bat). Makaleko bokaziñua geunkan ba mutikotan./ Gero ziero joan jakon bokaziñua. Bokaziñua etorri, euki, joan...
bóla. 1. bóla, bólia. (b). izena. Bola-jokoan erabiltzen den egurrezko bola. Bolia zuzen botatzia ezta erreza. Zenbaitek bolo eta bolotan dio. Ik. bóleta. 2. bóla, bólia. (b). izena. Bola, esfera. Perurenak bolia jaso dau esku bakarrakin./ Edur-bolia eittera goiaz. 3. bóla, bólia. (a). izena. Bíceps, tríceps. Ikutu zelako bolia daukaten./ Ezkerreko boliak ixo dost. Besoko bola eta ankako bola, zehaztu nahi denean. 4. bola, bolia. (a). izena. Kaikuei lokarrien puntetan adornu gisa jartzen zaizkien artilezko pelotak. Bai, bolak zian arixa ebagitta, eta borlak arixa txintxilizka. Bolak kaikuanak. Maria.
bola-jóku, bola-jokúa. (b). izena. Partida del juego de bolos. Amar milla pezetako bola-jokua etara najuan./ Bola-joku inportantia dago Elgetan. Jokoari berari bola-joku baino boleta esaten zaio gehiago. Ik. bolá-prémixo, bóleta.
boláleku, bolálekua. (b). izena. Bolera. Sin. bolátoki.
bolante. Ik. burdí-bólante.
bólante-errubéra, bólante-errubería. (d). izena. Burdi-bolantearen gurpila. Ik. burdí-bólante.
bolá-prémixo, bolá-prémixua(k). izena. Saridun bola-jokoa. Da gero boletia, Edurdunguan sonaua, da urtian egote zan ba, ekiñaldi baten e, bos duroko urriakin, bola-premixua. Hil. Bola-joku eta bola-premixo Sin. gisa entzun ohi dira, baina lehenarekin, egiten diren joku guztiak izendatzen dira eta bola-premixokin, ostera, askotan, sari nagusia: txapela, bildotsa, etab. izan ohi duena.